Yine Sefer abi Sula abla ve Tanas abi’nin eşliğinde LMV ile nadir gittiğim(!!!) bir Girit turu idi. Bu sefer bir otobüs; çoğunluğu mübadelede ierapetra’dan gelmiş Giritli Türklerin torunları ile birlikte idik. Ailelerinin geldiği yerleri görmeye çoğu ilk defa geliyordu. Bir kısmı Yunanca konuşmayı da güzel biliyordu (o zamanlar ben çat pat idim). Neyse.. İlk akşam çok yorgundum. Kalktığımda baktım ki millet oturmuş bir mekana eğleniyor; yiyor, içiyor.. Ben Tanaş abiden Napoleon Lokantasını duymuştum güzel diye. Gittim deniz tarafında bir masaya oturdum. Mekan sahibi geldi. Biraz lafladık. “Nerelisin?” dedi. “Ana tarafımdan buralıyım” dedim. Adam “sizinkiler başka lokantada sen buraya mı geldin?” dedi. Ben de “sizi önerdiler.” dedim. Menuyu getirdi. (o sırada Yunanca okuyup yazamıyordum. Ben klasik uzo (barbayanni green yada blue), caciki, yaprak sarma, greek salad istedim. Sonra menude “home made sausage” gördüm. “Bu nedir? “dedim. Adam “bak Türk olduğunu biliyorum, ben bunu her gün kendi ellerimle 10 porsiyonluk yaparım, eğer getirdiğimde yemezsen seni öldürürüm” dedi. Ben de geri vites yapmadım. “Getir de yiyelim be..” dedim (içimden en fazla alman kan sosisi çıkar diyordum). Neyse mezeler geldi. Meraktayım. Adam hırsından kendi getirdi, masaya koydu, tepemde durdu beklemeye başladı. Ben bir baktım mumbar dolması ve kahkahayı patlatıp ucundan tutup ağzıma tıkmaya başladım. Adam şaşırdı; nerden biliyorsun? dedi. Dedim “dostum biz de buralıyız dedik inanmadın herhalde, biz bunu bulsak evde her gün yeriz”. Adam sarıldı bana. Öpüyor falan.. Gel seni annemle, babamla tanıştıracağım” dedi. Götürdü. Lokantanın içinde çok yaşlı bir çift.. Anlatti onlara beni. Amcayla nene ile de sarıldık. Çat pat konuştuk. Onlar da İzmir/den gelmişler. Oturdum yerime keyifle bitirdim yemeği. Adam kahve ikram etti yine CIKUDIA ile. Eyvah dedim, yine çikudia (kötü anılarım var) .Neyse.. Vedalaştık. Dede ile Neneyi de öptüm. “İnsanlar isterse ne güzel oluyorlar.. Birbirlerini hiç tanımadan yada önyargıları aşınca ya da sadece İNSAN olunca ne kadar güzel oluyor ortam; tıpkı bir aile bireyi gibi o sıcaklığı hissedebiliyorsun” dedim kendi kendime. Çok güzel bir akşam oldu bana. Ne zaman bu MUMBARI görsem anımsarım o yemeği. Teşekkürler LMV.. Sizin sayenizde.. Seviyorum sizleri.. Beni insanlara bakış açısından nereden nereye getirdiniz?
